बर्नवरून झुरीकला चाललोय. ट्रेन 80% भरलेली आहे. समोरच्या सीटवर एक तरुण खेळाडू फोनवर मोठमोठ्या आवाजात इटालियन बोलतोय. शेजारी दोन काकू,एक काका आहेत त्यातल्या काकांना इटालियन येते म्हणून या अनोळखी खेळाडूच्या फोनमध्ये तोंड घालून ते ही मोठ्याने बोलताहेत. त्यांना बघून ते काका आठवलेत. मध्येच खेळाडूने काकांना टाळीही दिली! यावरून फोनवर फुटबॉल चालू आहे असं वाटतंय.
समोरच्या दुसऱ्या सीटवर मध्यमवयीन सायकलिस्ट आहे. तिला बघून ती ताई आठवली आहे. तर तिने ट्रेन सुरू व्हायच्या आत बॅग उघडून भराभर सामान बाहेर काढून मि. बीन्स च्या स्टाईलने सँडविच करून घेतलंय. दोन घास खाऊन झाल्यावर तिला आठवलं की हातच बाही धुतले. मग ते सँडविच तसंच एका पेपरवर ठेवून ती चपला,मोजे न घालता टॉयलेटमध्ये हात धुवायला गेलीय. तरुण खेळाडू एकीकडे फोनवर बोलत दुसरीकडे काकांना आवरत तिसरीकडे त्या उघड्या सँडविचकडे बघतोय!! याला बघून तो मित्र आठवलाय!
त्याच्या शेजारच्या आडव्या सीटवर एक महिनाभराच्या बाळाला घेऊन दोन स्त्रीया बसल्यात. एक पन्नाशीची आणि दुसरी अजून थोडी मोठी! ती,ती किंवा ती सोबत असती तर या बायका बाळाची आई की आजी की अजून कुणी अशी पैज लावायला मजा आली असती !
मागच्या बाजूला चार आजी डुलक्या घेत बसल्यात. त्यांच्या सामानावरून कुठलीतरी हाईक करून आल्या असाव्या असं वाटतंय. सकाळी पण असाच एक रंगीबेरंगी कपडे शूज, मॅचिंग कानात गळ्यात घातलेल्या हातात काठ्या घेतलेल्या पाच सहा आजींचा ग्रुप भेटला होता. आमच्या पोरीला त्यातल्या दोघींच्या अलमोस्ट नाचत गाणं म्हणून दाखवलं म्हणून खूप मजा आली!
तर या बायका बघून अजून 25 वर्षांनंतरच्या कुठल्यातरी पर्वतरांगा ओलांडायला जाणाऱ्या माझ्या मैतरणी आठवत आहेत! त्यातली 4 नावं पक्की आहेत पण उरलेल्या दोन आता काहीच व्यायाम करत नाहीत म्हणून बाद केल्यात !!!
बाकीच्या जागा फोनला चिकटलेले तरुण तरुणी आहेत आणि झुरीक आलं आहे!
१२ ऑगस्ट २०२१
No comments:
Post a Comment