डच बालकथा ५ - नीनाची सकाळ

एका शेतातल्या वाडीवर यान कुत्रा आणि त्याचे कुटुंब रहात असे. त्याची नि त्याच्या छोट्याशा पिलाची, नीनाची ही गोष्ट.

कुकूSSSSचकूSSS! कोंबड्याने बांग दिली. पा उठला. अगदी हळूच, पावलांचाही आवाज होणार नाही याची काळजी घेत तो दाराकडे जाऊ लागला. तरीपण त्याच्या चाहुलीने नीना जागी झालीच!

" कुठे जातोयस तू पा ? " नीनाने विचारले.

" श्श्श्श्श.. ! आता सगळ्यांना जागी करू नको हं नीना. अगं, मी वाडीवर एक फेरफटका मारायला जातोय सहजच. तुला यायचंय का माझ्यासोबत ? " पा ने विचारले.

नीना काय तयारच होती. टुणकन उडी मारून ती पा च्या मागे निघाली.

बाहेर शेतकरीणबाईच्या कामाला सुरुवात झालेली होती. हातात एक चरवी घेऊन ती गोठ्याकडे निघाली होती.

" आता काय करणार ती ? " नीनाने पा ला विचारले.

" चल माझ्यासोबत. मग तुला ती काय करते ते पहाता येईल. " पा उत्साहात म्हणाला.

ते शेतकरीणबाईच्या मागे मागे गोठ्यात गेले. तिथे शेतकरीण गायीजवळ बसलेली दिसली.

" ती तिथे का बसली आहे ? " नीना म्हणाली.

" थांब थोडा वेळ. मग कळेल. " पा म्हणाला.

अचानक चरवीत काहीतरी पडत असल्याचा आवाज आला. कुतुहलाने नीना थोडी पुढे सरकली. शेतकरीण दूध काढत होती. त्यातले काही थेंब नीनाच्या तोंडावरच उडाले. नीनाने ते चाटून बघितले. " म्म्म... काय चविष्ट आहे हे ! "

एवढ्यात बाहेर कसलीशी घरघर मोठ्ठ्या आवाजात ऐकू आली. नीना आणि पा दचकलेच ! नीना तर घाबरून पा च्या कुशीत शिरली.

" ते काय आहे ? " तिने विचारले. " या खिडकीखालच्या कोळशाच्या ढिगावर चढ म्हणजे तुला खिडकीतून ते काय आहे हे बघता येईल. " पा म्हणाला.

एक प्रचंड मोठ्ठा कीटक वाडीवर घिरट्या घालत होता. नीनाला खूप भीती वाटली. ती एवढी घाबरली की त्या ढिगावरून घसरून खालीच पडली. धप्पाक् ! थेट दुधाच्या चरवीवर !!! तिच्या सगळ्या अंगावर दूध सांडलं.

"हा हा हा ! तू अगदी डालमेटीर कुत्र्यासारखी दिसतेय नीना ! " पा हसत म्हणाला. " म्हणजे रे कशी ? " नीनाने विचारले. " म्हणजे तो एक काळे ठिपके असलेला पांढराशुभ्र कुत्रा असतो. तू फक्त पांढरे ठिपके असणारी काळी कुत्री दिसतेयस ! "

बाहेर आल्यावर पा ने सांगितलं की तो घिरघिरणारा किडा नसून ते एक हेलिकॉप्टर आहे. तेवढ्यात त्यांना शेतकरीण हातात एक टोपली घेऊन येताना दिसली.

" आता कुठे जातेय ती पा ? " नीना

" मला माहीत नाही गं. चल आपणही जाऊया तिच्यामागे... " पा म्हणाला.

मग ते कोंबड्यांच्या खुराड्याजवळ आले. तिथे शेतकरीण अंडी गोळा करत होती. ती अंडी घेऊन बाहेर गेल्यावर नीनाने बघितलं, एक अंडं शिल्लक राहिलं होतं.

"पा, ती एक अंडं विसरली. हे बघ.. " असे म्हणून ती थोडी पुढे गेली. च्चप्पक ! अंड्यावर पाय पडून अंडे फुटलेसुद्धा !! ते पण नीनाने चाटले. "म्म्म्म्म.. हे पण मस्त लागतंय रे पा ! " नीना मिटक्या मारत म्हणाली.

आता शेतकरीण पुन्हा बाहेर दिसली. पार कुंपणाच्या पलिकडे चालली होती ती.

" पा, आपण जायचं का तिच्या मागे ? मग आपल्याला ती कुठे जातेय ते कळेल. " नीना एकदम पा सारखं म्हणाली. " गुड आयडिया ! " पा मिश्किलपणे म्हणाला.

शेतकरीण बाहेर असणार्‍या छोट्या छोट्या लाकडी कपाटांजवळ हळूच काम करत होती. तिने हातात मोजे चढवले होते आणि चेहर्‍यावर पण जाळीचा रुमाल लपेटला होता.

" वाSSS ! कित्ती सुंदर घरं आहेत ही ! " नीना आनंदाने ओरडली.

" ती मधमाशांची घरं आहेत. फार जवळ जाऊ नको हं त्यांच्या... " पा ने सांगितले.

" का नको जाऊ ? " नीना म्हणाली.

" कारण कोणी आपल्या कामात अडथळा आणलेलं मधमाशांना मुळीच आवडत नाही. " पा ने समजावले.

पण नीना ते ऐकण्यासाठी तिथे थांबलीच नव्हती. शेतकरीण तिथून निघून गेल्याबरोबर नीना त्या घरांजवळ पोहोचली होती.

" मी त्यांना त्रास नाही देत. फक्त गुड डे म्हणून येते " , नीनाने हे ओरडून पा ला सांगितले. ती एका घराजवळ गेली आणि जाळीत नाक खुपसून तिने वास घेतला. " म्म्म.. किती छान वास आहे हा ! किती चान चव असेल याची ! " नीना पा ला सांगण्यासाठी मोठ्याने म्हणाली.

पण त्याच आवाजाने मधमाशांना नीनाचा एवढा राग आला ! सगळ्याजणी नीनाकडे रागाने पाहू लागल्या. आणि अचानक त्यांनी नीनावर हल्लाच केला!

" वाचवा..... !!! " असे म्हणत नीना धुम पळत सुटली. पा पण तिच्या मागे पळाला. दोघांना पण धावल्यामुळे खूप तहान लागली होती. ते नदीजवळ आले. पाणी पिण्यासाठी म्हणून नीना खाली वाकली. पण ते काय आहे ?

" पा, पा, इथे एक कुत्रा आहे पाण्यात." नीना म्हणाली.

" वेडाबाई, तू ओळखत नाहीस का त्या कुत्र्याला ? " पा ने हसत विचारले.

" तपकिरी, पांढरा आणि पिवळा, आणि डोक्यावर काहीतरी विचित्र असलेला हा कुत्रा माझ्या ओळखीचा नाही " नीना

" अगं पुन्हा एकदा नीट बघ पाहू " पा ने सांगितल्याने नीना ने पुन्हा एकदा पाण्यात वाकून पाहिले. आणि धबाक्कन ती पाण्यातच पडली !

" खोडकर मुली, समजलं का आता ? आता मस्तपैकी आंघोळ कर बरं. " पा काठावरून म्हणाला. नीना पण मोठमोठ्याने हसू लागली.

" पण पा, बघ मला पोहोता पण येतय... मस्त नं ? " " तुला पोहोता येतं पा ? " असे नीनाने म्हणताच पा ने पण पाण्यात उडी मारली. मग बराच वेळ ते कमळाच्या वेलींभोवती लपंडाव खेळले.

थोड्या वेळाने ते वाडीवर चालत चालत आले. दोघांना पण खेळल्यामुळे खूप छान वाटत होतं. पण वाडीवर मात्र अजून सगळे झोपलेलेच होते. नीना दमली होती. तिच्या डोळ्यात झोप मावत नव्हती. ती हळूच आईच्या कुशीत शिरली. त्या हालचालीने आई जागी झाली. तिने एक डोळा उघडून नीनाकडे बघितले.

" मी आज शोधलं की दूध आणि अंडी खूप चवदार असतात. आणि हो, मधसुद्धा खूप छान असतो. " नीना झोपाळू आवाजात आईला म्हणाली.

" नीना, तुला नक्कीच एखादं छान स्वप्न पडलेलं दिसतंय ! " आई म्हणाली. " पण पा च्या डोक्याला काय झालंय हे ? " आईने विचारले.

'म्म्म्म .. ते आमचं गुपित आहे. तुला नंतर सांगेन मी !!" असे म्हणत म्हणत नीना झोपलीसुद्धा.

आई मात्र पा च्या डोक्यावर चिकटलेल्या कमळाच्या पानाकडे बघत ते गुपित काय असावं याचा विचार करत होती.